Niektóre choroby skóry nie są wyjaśnione. Specjaliści nadal nie wiedzą, jak powstają i jaka jest ich przyczyna. Z długoletnich obserwacji można wywnioskować jakie czynniki zewnętrzne czy wewnętrzne wpływają na ich przebieg, jednak u każdego pacjenta może to wyglądać nieco inaczej.
Wniosek jest z tego taki, że pacjenci z idiopatycznymi problemami skórnymi nie wiedzą, dlaczego chorują, a sposób terapii muszą dopasować do siebie terapię metodą prób i błędów. Takie leczenie wymaga wiele cierpliwości, sumienności i wytrwałości, ponieważ na efekty terapii trzeba poczekać.
Zapalenie łojotokowe skóry
Zapalenie łojotokowe skóry objawia się łuszczeniem skóry i rumieniowatymi czerwonymi plamami. Skóra jest tłusta, swędzi, puchnie i gołym okiem widzimy stan zapalny zajętego miejsca. Zapalenie łojotokowe skóry pojawia się w miejscach na ciele, gdzie mamy dużo gruczołów łojowych, czyli na owłosionej skórze głowy, na twarzy, w okolicach górnej części klatki piersiowej i wokół uszu. Jest to choroba przewlekła i nawracająca, najczęściej ujawnia się mroźną zimą i po długotrwałej ekspozycji na słońce, nie jest jednak zakaźna. Zapalenie łojotokowe skóry najprawdopodobniej jest spowodowane nadmiernym namnożeniem się drożdżaka Malessezia jako odpowiedź na nieprawidłową pracę układu odpornościowego, jednak dokładna przyczyna nie jest znana. Leczenie polega na stosowaniu preparatów przeciwzapalnych, sterydowych, przeciwgrzybiczych, a także aplikowaniu maści i kremów z pirytonianem cynku, dziegciem, ichtiolem, siarką. Kosmetyki dla osób z zapaleniem łojotokowym skóry powinny zawierać pirytionian cynku, witaminę A i D, natomiast szampony najlepsze są z kwasem salicylowym, siarką, siarczkiem selenu, smołą węglową, dziegciem i ketokonazolem.
Atopowe zapalenie skóry
Atopia jest to specyficzny sposób reagowania na różnego typu alergeny. Zdolność ta ma swoje podłoże w genach. Atopia może objawiać się katarem siennym, astmą czy atopowym zapaleniem skóry. Atopowe zapalenie skóry objawia się zaczerwienieniem, suchością skóry, skłonnością do zakażeń bakteryjnych. Zmiany pojawiają się już we wczesnym okresie niemowlęcym, mogą obejmować całą powierzchnię skóry, jednak najczęściej pojawiają się w zgięciach łokciowych, kolanowych na twarzy i szyi. Od łojotokowego zapalenia skóry różni się miejscem występowania na ciele i brakiem łojotoku. Najważniejsze w leczeniu atopowego zapalenia skóry jest utrzymanie odpowiednich proporcji kwasów omega 3 do omega 6, które w organizmie powinny wynosić pomiędzy 1:1 a 1:4. Stosuje się również nowoczesne leki przeciwzapalne: takrolimus i pimekrolimus, oraz fototerapię. Na miejsca z zaostrzonymi zmianami stosuje się sterydy.
Łuszczycowe zapalenie skóry
Łuszczyca polega na nieprawidłowym łuszczeniu się naskórka, jest zaliczana do chorób autoimmunologicznych. Występuje na łokciach, kolanach, skórze głowy jednak może objąć również całe ciało. Leczenie łuszczycy polega na stosowaniu preparatów takich jak preparaty keratolityczne, dziegcie, glikokortykosteroidy miejscowe, analogi witaminy D3, fototerapii, fotochemioterapii, cytostatyków, cyklosporyny, retinoidy, leki biologiczne.
Mimo że etiologia tych chorób nie jest do końca poznana, łączy je to, iż skłonność do zachorowania mamy w genach i wszystkie są odpowiedzią na nieprawidłową pracę układu immunologicznego na skutek ekspozycji na alergeny. Czynnikiem zapalnym może być również stres, zła dieta i nieprawidłowa pielęgnacja.
